ฉันชื่อ “มะนาว” ค่ะ เด็กบ้านนอกที่หมายมั่นอยากมาเห็นเมืองกรุงที่แสนศิวิไลซ์ ดังนั้น พอจบม.6ที่บ้านนอกแล้ว เลยไม่ได้เรียนต่อ ประกอบกับ ป้าของฉันที่เปิดร้านอาหารตามสั่งอยู่แถวๆ สามโคกที่ปทุมก็อยากให้มาขายของด้วย เพราะที่นี่มีโรงงานและค่อนข้างขายดีมากๆ จนบางครั้งแกก็ขายไม่ทัน เลยอยากให้ฉันมาขายก๋วยเตี๋ยว โดยให้เงินลงทุน ที่หลับที่นอน แล้วค่อยๆ ผ่อนจ่ายแกไปเรื่อยๆ ฉันจึงตอบตกลง ด้วยความที่ป้าของฉันนั้นขายมานานมากๆ ทำให้มีลูกค้ามากินบ่อยๆ และสูตรก๋วยเตี๋ยวน้ำตกที่แกบอกนั้น อร่อยมากๆ จนมีลูกค้าเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ ซึ่งแน่นอนว่าพอมาที่นี่ฉันก็หัดแต่งตัว เสื้อรัดหน่อยหนึ่ง กางเกงขาสั้นหน่อยหนึ่ง ป้าแกก็โอเคไม่ได้ว่าอะไร แต่ไม่อยากให้มากกว่านี้ เพราะมันไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่ แค่ที่ทำนี่ก็เรียกลูกค้าหนุ่มๆ ใหม่ๆ ให้มาที่ร้านได้แล้ว และเงินทุนนับสองหมื่นบาท ฉันก็คืนป้าได้ภายในเดือนแรกที่ขายเลย ทำให้รู้ว่าป้ามีรถมีบ้านเพราะขายอาหารตามสั่งไม่ใช่เรื่องยาก แถมฉันยังมีเงินส่งกลับบ้านเดือนละหลายพันไม่รวมเก็บไว้ใช้เองอีกด้วย
ที่นี่ฉันมีผู้ชายมากหน้าหลายตามาก้อร่อก้อติก ฉันเล่นด้วยไปงั้นเพราะเอาลูกค้า ไม่ได้สนใจอะไร กระทั่งได้เจอกับ “บูม” พนักงานโรงงานจากบ้านนอก เขาเองก็ไม่ได้ต่างอะไรจากฉันนัก น้าชายพามาทำงานที่นี่ เพราะว่าสวัสดิการและค่าแรงสูงกว่าการเสี่ยงทำไร่ทำนาที่บ้านนอก เราเริ่มคุยกันเพราะว่า น้าเขากับป้าฉันสนิทกัน เขามักชมฉันว่าก๋วยเตี๋ยวอร่อย ทั้งๆ ที่มันเป็นสูตรของป้า และที่สำคัญ เขาเองก็หน้าตาดีด้วย แม้ว่าโครงหน้าจะชัด สันกรามเด่น แต่ใบหน้าที่เรียวและคิ้วเข้มก็ทำให้เขาหล่อได้โดยคงความเป็น คนบ้านๆ เอาไว้อย่างเต็มเปี่ยม นั่นจึงทำให้เราเริ่มสานสัมพันธ์และคุยกันในช่วงเวลาสั้นๆ ซึ่งไม่นานนัก ทางผู้ใหญ่ก็รับทราบ แต่ทั้งสองก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะว่าเราอยู่ในสายตาของทั้งคู่เสมอนั่นเอง
กระทั่งวันหนึ่ง ลูกชายป้ามาหาพร้อมกับภรรยาของเขา ทำให้ป้าและลูกๆ ไปเที่ยวห้างในตัวจังหวัดกัน ฉันเองยืนยันว่าจะไม่ไป เพราะว่าอยากขายของอยู่เหมือนกัน จึงเริ่มตั้งร้าน เพราะร้านจะเปิดช่วงสิบเอ็ดโมงครึ่ง ก่อนที่พนักงานจะพักเที่ยง ตอนนี้ก็จะสิบโมงแล้ว แต่ในตอนที่กำลังจัดร้านอยู่นั้น บูมก็ขับรถมาจอดแล้วลงมาช่วยจัดร้าน
“คือบ่อไปนำเขา ?” บูมถาม
“บ่มัก” ฉันว่า “อยู่นี่ก็ขายของได้ สิ้นเดือนค่อยไปก็ยังได้”
“สิบ่แม่นว่าอยากไปนำกันเบาะล่ะบาดนี่” เขาทำหน้าทะเล้น
“ขั่นชวนกะไปอยู่ ชวนบ่ล่ะ ?”
“ชวนกะได้แมะ” เขายิ้ม “ได้ไปกับผู้สาวเจ้าของคือสิฟินเติบ”
“ขอบใจหลายๆ ที่มาช่วยจัด” ฉันเอ่ยขอบคุณ เขากลับยิ้มเจ้าเล่ออกมา “อิหยัง ?”
“จัดร้านแล้ว มื้อใดสิได้จัดเจ้าของร้านน้อ” เขาว่า “โอ้ย เงี่ยนเด้”
“เอ๊า คือมาทะลึ่ง บักปอบ” ฉันบ่น แต่ในใจพอได้ยินคำนั้นก็ปฏิเสธไม่ลงว่าฉันเองก็เงี่ยนไม่ต่างจากเขาหรอก ฉันเลยเอาป้ายปิดไปแขวนไว้ที่หน้าร้าน
“อิหยัง ?”
“มาแมะ…” ฉันชวน “อยากสิจัดกะป้า ป้าบ่ได้ไปไหนบ่อยเด๊”
“แท้บ่อ ?” เขาทำหน้าตกใจเล็กน้อย คงไม่คิดว่าฉันจะเป็นฝ่ายเชิญชวนแบบนี้นั่นแหละ
“สิเย็ดบ่อ ? เย็ดกะมา” ฉันยิ้มแล้วเดินนำเขาเข้าไปในห้อง บูมเดินตามมาอย่างงงๆ เขาคงไม่รู้หรอก ว่าฉันมันสาวเงี่ยนตัวแม่เลยก็ว่าได้ ทันทีที่เขาเข้ามา ฉันก็ปิดประตูแล้วผลักเขาเข้ากับประตูทันที โดยที่เขายังไม่ทันตั้งตัวใดๆ พร้อมกับเป็นฝ่ายกระชากคอเสื้อเขาเข้ามาจูบก่อนด้วยซ้ำ ไม่นาน เขาก็เริ่มตามเกม เริ่มล้วงมือเข้ามาในชายเสื้อของฉันแล้วคว้านมขยำบีบคั้นอย่างหนักหน่วง รสจูบของเราต่างรุนแรงและเร่าร้อน อาจจะด้วยความหิวกระหายก็ไม่แปลก เราต่างกอดก่ายกันอยู่ที่หน้าประตูบานนั้น แล้วฉันก็เริ่มลูบไล้เขาช้าๆ จนกระทั่งมือเริ่มลูบที่เป้ากางเกงเขา สัมผัสได้เลยว่าตอนนี้ควยเขาแข็งแล้วเรียบร้อย
ฉันคุกเข่าลงแล้วดึงกางเกงเขาลงทันที ควยลำใหญ่ยาวของเขานั้นทั้งใหญ่และโค้งงอเล็กน้อย หัวบาน และแข็งมากจนเด้งเกือบฟาดหน้าฉันแล้ว ไม่รอช้าที่จะกำควยอันนั้นแล้วชักระหว่างเลียไล้ไปรอบๆ โคน และไข่ เพื่อเพิ่มความเสียว รู้สึกว่าตัวเองนี่ตาถึงจริงๆ ที่เลือกผู้ชายหน้าตาดีมาเป็นแฟน แถมยังควยใหญ่อีกต่างหาก
“ควยใหญ่แท้…”
“แซ่บนำเด้อ…” เขาพูดยิ้มๆ แล้วเด้งเอวสองสามที เอาควยมาแตtๆที่หน้าฉัน จึงไม่อยากขัดเพราะมันจะดูเสียมารยาท ฉันรีบอ้าปากอมควยของเขาอย่างทันทีแล้วชักหน้าเข้าออกจนเขาครางลั่น
“โอยยยย ซี้ดดดดด…โอ้ คือมาอมควยเก่งแท้ล่ะสาว อูยยยย ดูดเลย แรงๆ แรงๆ โลด”
ราวกับว่าฉันยังโม๊คควยให้เขาเร็วไม่พอ บูมจับหน้าฉันเอาไว้แล้วค่อยๆ หมุนตัวให้ฉันหันหลังชนประตูแทน จากนั้นสองมือก็ค้ำประตูไว้แล้วกระเด้าเย็ดปากฉันเต็มแรง
–